บทที่ 356 การประพันธ์บทเพลงแห่งใต้หล้า

เย่เฝยเทียนแบกยู่เฉิงไว้บนหลัง เดินไปตามเส้นทางบนภูเขา ย่ำไปบนหิมะขาว

พลังกดทับที่มองไม่เห็นตกลงมา แผ่ซ่านไปทั่วทุกหนแห่ง ราวกับจะบีบให้คนแตกสลาย

เขายิ้มอย่างขมขื่น ก้าวเดินอย่างยากลำบาก เมื่อเทียบกับแรงกดดันนี้ ความคิดชั่วร้ายกลับส่งผลกระทบต่อเขาไม่มากนัก แม้เขาจะยังไม่ฟื้นตัวเต็มที่ แต่พลังจิตจักรพรรดิยังคงอยู่ เจตจำนงแน่วแน่ไม่อาจสั่นคลอน ความคิดชั่วร้ายจะบ่อนทำลายเขาได้อย่างไร