บทที่ 373 อีกหนึ่งปี

เย่เฝยเทียนรู้สึกหงุดหงิดเล็กน้อย นับตั้งแต่เริ่มฝึกฝน เขาไม่เคยถูกทำให้รู้สึกท้อแท้ขนาดนี้มาก่อน

เขาฝึกฝนมนตราที่อาจารย์มอบให้ต่อไป พยายามทำความเข้าใจคำพูดที่อาจารย์เคยบอกไว้ก่อนหน้านี้ แม้จะมีความก้าวหน้าเล็กน้อย แต่ก็ยังห่างไกลจากเป้าหมาย

หลังจากผ่านไปสักพัก เขาหยุดและพูดว่า "มนตราอะไรกันที่ไอ้แก่นั่นให้มาเนี่ย?"

"มันยากจริงๆ นะคะ อาจารย์คงตั้งใจกระตุ้นคุณแน่ๆ อย่าท้อใจนะคะ" ฮัว เจี๋ยหยูยิ้มหวานพูด