หลิวเฟยหยางและหลิวเฉินอวี่ยืนอยู่ข้างๆ เย่วู่เฉิน พวกเขาได้ยินเสียงนั้นและรู้สึกยำเกรง
นักดาบ ควรเป็นเช่นนี้
หลิวเฉินอวี่เห็นรอยน้ำตาที่หางตาของเย่วู่เฉิน รู้สึกเจ็บปวดในใจ ทันใดนั้นก็เดาได้ว่าเกิดอะไรขึ้น ชายชาตรีไม่ร้องไห้ง่ายๆ ผู้ชายอย่างเย่วู่เฉินร้องไห้ เธอจะไม่เข้าใจได้อย่างไร
รอบตัวเย่วู่เฉินมีวิญญาณดาบที่แข็งแกร่งมาก ทำให้หลิวเฉินอวี่อยากเข้าใกล้แต่ไม่สามารถทำได้ วิญญาณดาบนี้คงเป็นสิ่งสุดท้ายที่อาจารย์ที่เคารพนับถือทิ้งไว้ให้เขา