บทที่ 422 การแย่งชิง

เย่เฝยเทียนมองไปยังเนินเขาอีกแห่งหนึ่ง ที่นั่นมีสายตาเย็นชาจ้องมองมาที่เขา ซึ่งก็คือซางไห่จากอวิ้นหย่วนซางเหมิง

ซางไห่มีสายตาที่เย็นเยียบ กำมือแน่น ดวงตาเต็มไปด้วยความมุ่งร้าย

หลังจากการต่อสู้ของสี่ประเพณีใหญ่ เขาถูกตระกูลทอดทิ้ง สถานะตกต่ำลงอย่างมาก

พอดีในเวลานี้ พี่ลูกพี่ลูกน้องของเขา ซางหยุนเฟิง กลับมาที่ตระกูล เขาขอร้องอาให้เขาได้ติดตามซางหยุนเฟิงออกไปฝึกฝน ตอนเด็กเขามีความสัมพันธ์ที่ดีกับพี่ลูกพี่ลูกน้องคนนี้ ดังนั้นซางหยุนเฟิงจึงพาเขาไปด้วย เขาตั้งใจว่าหลังจากนี้จะออกจากตระกูลไปติดตามพี่ลูกพี่ลูกน้องไปยังเมืองเซินเทียน แม้ว่าจะไม่มีพรสวรรค์เหมือนพี่ลูกพี่ลูกน้องที่จะเข้าสามสถาบันใหญ่ได้ ก็ยินดีที่จะผจญภัยในเมืองเซินเทียน ไม่คิดจะกลับไปที่ตระกูลอีก เขารู้ดีว่าตอนนี้คุณปู่ใหญ่ไม่พอใจเขา ถ้ากลับไปตอนนี้ก็คงไม่มีสถานะเหมือนแต่ก่อน