หญิงงามยิ้มเดินเข้ามาข้างหน้า ลูบศีรษะของหลงหลิงเออร์พลางยิ้มพูดว่า "หลิงเออร์โตขึ้นอีกหนึ่งปีแล้ว"
"แม่ หนูไม่ชอบฉลองแบบนี้" หลงหลิงเออร์พูดเสียงเบา เธอมองไปที่ฝูงชน เธอหวังแค่ได้ฉลองกับคนที่สนิทที่สุดเท่านั้น เพราะสถานะพิเศษ ในตระกูลมีคนที่จริงใจกับเธอน้อยมาก หลายคนที่มาร่วมฉลองวันเกิดให้เธอ ล้วนไม่ได้จริงใจ แค่เพราะสถานะของเธอเท่านั้น
"เด็กโง่ เจ้าต้องจำไว้ ไม่ว่าเจ้าจะชอบหรือไม่ชอบ ตระกูลหลงเวสต์เมาน์เทนล้วนเป็นหนึ่งเดียวกัน" หญิงงามพูดเสียงนุ่มนวล เด็กคนนี้ยังเล็กเกินไป หลายเรื่องบอกไปก็ไม่เข้าใจ