หมู่จื่อฝ่านมองเย่เฝยเทียนด้วยสีหน้าเย็นชา
ทว่าเบื้องล่าง ยุนซือเอ่ยเสียงเรียบว่า "พอแล้ว"
หมู่จื่อฝ่านมองลงไปยังเบื้องล่าง กวาดตามองยุนซือแล้วพูดว่า "สมบัติประจำคฤหาสน์เฉ่ยซิงของข้า สถาบันศิษย์ดาวจะเอาไปง่ายๆ อย่างนี้เชียวหรือ?"
"คำสัญญาของผู้ปกครองแคว้น เป็นเช่นนี้หรือ?" ยุนซือกวาดตามองไปทางเจ้าของคฤหาสน์เฉ่ยซิงอย่างเย็นชา
"ไม่เกี่ยวกับท่านปู่ของข้า เขาอาจสัญญาไว้ แต่ข้าไม่เคยสัญญาอะไร" หมู่จื่อฝ่านพูดเสียงเย็นชา เขาก้าวเท้าไปข้างหน้าอีกครั้ง มุ่งหน้าไปทางเย่เฝยเทียน