บทที่ 609 ถ่าวจ้านที่ 1 และบัญชีนักบุญที่ 1

หลังจากราชินีแห่งฟ้าจากไป หลิวหลันเสวี่ยยังคงยืนอยู่ที่เดิม จ้องมองเงาร่างของนางที่เดินจากไป หลายปีที่ไม่ได้พบหน้า นางก็มาด่าไม่กี่ประโยคแล้วก็จากไปอีกหรือ

"หลัวหลาน อย่าคิดมากเลย ไม่ได้เป็นอย่างที่เธอคิดหรอก" เย่เฝยเทียนมองไปที่หลิวหลันเสวี่ยแล้วพูดว่า "ราชินีแห่งฟ้าไม่ได้ใจร้ายอย่างที่เธอคิด สิ่งที่นางทำทั้งหมดล้วนเป็นเพราะคำนึงถึงเธอ"

หลิวหลันเสวี่ยชะงัก ดวงตาสีเงินมองไปที่เย่เฝยเทียน คำนึงถึงนางงั้นหรือ?