บทที่ 700 วังเต๋าแตกแยก

เย่วู่เชินถูกแรงกระแทกถอยหลัง พ่นเลือดออกมาคำหนึ่ง แต่สีหน้าของเขายังคงเย็นชา เงยหน้ามองดาบที่คอของไป่เจ๊

ด้านหลังของไป่เจ๊ มีร่างของจุยเฉียนเฉายืนอยู่

ไป่เจ๊สั่นเทายื่นมือออกมา เอามือทั้งสองปิดคอของตัวเอง เลือดไหลออกมาไม่หยุด ดวงตาของเขาเบิกกว้าง โปนออกมา จ้องมองร่างตรงหน้าอย่างแน่วแน่ ดวงตาสีเลือดนั้นเต็มไปด้วยความเกลียดชังอาฆาตและไม่ยอมรับ