บทที่ 32 เฉียวอี้เจิ้นเร่งรีบ

เฉียวอี้เจิ้นไม่ได้มีความสัมพันธ์ที่ดีกับพ่อของเธอ พ่อลูกทะเลาะกันตลอดเวลา

"คุณพูดอะไรน่ะ? ดูนี่สิ!" เฉียวลี่เหยาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา แทบจะขว้างใส่หัวลูกสาวเลย

เขาหยุดชั่วครู่ แล้วโยนโทรศัพท์ลงบนโต๊ะ

เฉียวอี้เจิ้นหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและกดเปิดวิดีโอ ทันทีที่วิดีโอเริ่มเล่น สีหน้าของเธอก็เปลี่ยนไป

นี่ไม่ใช่เรื่องที่เธอไปหาเรื่องเจียนอี้หลิงตอนเช้าหรอกหรือ?

เจียนอี้หลิงถ่ายวิดีโอไว้จริงๆ ด้วย!

ใบหน้าของเฉียวอี้เจิ้นซีดขาว

เฉียวลี่เหยาเห็นท่าทางของเธอแล้วยิ่งโกรธ "ตอนนี้รู้แล้วใช่ไหมว่าโง่? เธอเป็นลูกสาวที่ดีของฉันจริงๆ นะ!"

เฉียวอี้เจิ้นกลับยืดอกและถามเฉียวลี่เหยากลับไป "ตอนที่คุณนอกใจไปมีเมียน้อยจนทำให้แม่โกรธจนต้องจากไป คุณก็ไม่เคยสนใจฉันเลยตอนที่คุณไปทำงาน คุณเคยคิดว่าฉันเป็นลูกสาวของคุณบ้างไหม?"

"ฉันไม่เคยคิดว่าเธอเป็นลูกสาวของฉันงั้นเหรอ? แล้วใครกันล่ะที่เลี้ยงดูเธอมาตลอดหลายปีนี้? ถ้าไม่มีฉัน เธอจะเป็นใหญ่เป็นโตในโรงเรียนได้ยังไง? ที่เธอมีชีวิตอยู่ได้จนถึงวันนี้ก็เพราะพ่อนี่แหละ!"

เฉียวอี้เจิ้นถูกด่าจนหมดคำพูด

แม้ว่าเฉียวลี่เหยาจะไม่ได้ใช้เวลากับเธอมากนัก แต่ในเรื่องเงินทองและสถานะทางสังคม เขาก็ให้เฉียวอี้เจิ้นอย่างเต็มที่

ถ้าไม่มีการคุ้มครองจากเฉียวลี่เหยา เฉียวอี้เจิ้นก็คงไม่สามารถอาละวาดในโรงเรียนได้อย่างนี้

อย่างเช่นเรื่องลบวิดีโอเมื่อวาน ถ้าครูที่ดูแลกล้องวงจรปิดไม่รู้ว่าเธอเป็นลูกสาวของเฉียวลี่เหยา ก็คงไม่มีทางช่วยเธอจัดการกับวิดีโอได้ง่ายๆ แบบนั้น

เฉียวลี่เหยายังคงโวยวายใส่เธอ "ฉันบอกเธอนะ ตอนนี้ฉันจะหาคนมาลบพวกนี้ออกจากอินเทอร์เน็ต ก่อนวันนี้เธอต้องหาทางลบวิดีโอต้นฉบับให้หมด! ไม่งั้นถ้าหน้าเธอหลุดไปบนเน็ต เธอจะได้รับผลกรรมแน่!"

วิดีโอที่มีอยู่ตอนนี้ถูกเบลอหน้าไว้ ยังไม่มีใครรู้ว่าเป็นเฉียวอี้เจิ้นและเฉียวลี่เหยา

แต่ถ้าวิดีโอต้นฉบับหลุดออกไป การที่คนจะรู้ว่าเป็นโรงเรียนมัธยมชิงหัวก็เป็นเรื่องของเวลาเพียงไม่กี่นาทีเท่านั้น

เฉียวอี้เจิ้นรู้ดีว่าใครเป็นคนปล่อยวิดีโอ จากมุมกล้องแบบนี้ นอกจากเจียนอี้หลิงแล้วจะเป็นใครได้อีก?

"ฉันรู้แล้ว ฉันจะจัดการเอง!"

"เธอก็ควรจะจัดการได้นะ! ถ้าเธอจัดการไม่ได้ก็ไม่ต้องกลับมาอีก! คืนนี้ฉันยังต้องไปพบคนสำคัญอีกคน! ถ้าเรื่องนี้ของเธอทำให้ฉันเสียโอกาสได้พบกับเขา เงินค่าใช้จ่ายของเธอเดือนนี้ก็จะหายไปหมด!" เฉียวลี่เหยาพูดกับเฉียวอี้เจิ้นอย่างไร้ความปรานี

เฉียวอี้เจิ้นถูกขู่เป็นครั้งสุดท้ายและรีบออกจากสำนักงานไปที่ห้องเรียนม.1/8 ทันที

พอดีเป็นเวลาเลิกเรียน เจียนอี้หลิงกำลังเก็บของเตรียมกลับบ้าน

ทันทีที่เฉียวอี้เจิ้นเข้ามาที่ประตูห้องเรียน เพื่อนร่วมชั้นทั้งหมดก็หยุดชะงักและมองเธอด้วยความตื่นเต้น

เฉียวอี้เจิ้นเดินมาหน้าเจียนอี้หลิง "เจียนอี้หลิง! ไอ้เด็กสารเลว! แอบถ่ายฉันเหรอ? มึงอยากตายใช่ไหม!"

เจียนอี้หลิงได้ยินเสียงจากด้านหลังแต่ไม่ได้หันกลับมาทันที เธอค่อยๆ เก็บกระเป๋าของเธอให้เสร็จก่อนที่จะหันหลังกลับมา

ในขณะที่เธอกำลังจัดกระเป๋า เพื่อนร่วมชั้นทั้งหมดก็นั่งลุ้นกันอย่างตื่นเต้น

เฉียวอี้เจิ้นเต็มไปด้วยความโกรธ กำหมัดแน่น อยากจะต่อยใส่หน้าเจียนอี้หลิงให้แตกคามือเลย ทำลายสีหน้าที่สงบนิ่งของเธอให้ได้!

เฉียวอี้เจิ้นเห็นกระเป๋าของเจียนอี้หลิง จู่ๆ ก็นึกขึ้นได้ว่าอุปกรณ์ที่เก็บวิดีโอน่าจะอยู่ในกระเป๋าของเธอ

เธอกำลังจะยื่นมือไปแย่ง แต่เจียนอี้หลิงก็พูดขึ้นมา

"วิดีโอต้นฉบับถูกเก็บไว้บนคลาวด์แล้ว ถึงคุณจะทำลายอะไรก็ตามที่ฉันพกติดตัวมาก็ไม่มีประโยชน์"

เสียงของเจียนอี้หลิงยังคงสงบนิ่ง ยิ่งเฉียวอี้เจิ้นได้ยินเสียงนุ่มๆ ของเธอก็ยิ่งทำให้โมโหมากขึ้น