เจียนอี้หลิงตักข้าวและกินอาหารอย่างตั้งใจ
เธอไม่มีปฏิกิริยาใดๆ ต่อสิ่งที่เหอหยานพูดข้างๆ
เจียนอี้หลิงมีสมาธิดีมาก สามารถทำสิ่งของตัวเองได้อย่างมีสมาธิในสภาพแวดล้อมที่วุ่นวายโดยไม่ถูกรบกวน
เหอหยานยิ่งพูดยิ่งรู้สึกหงุดหงิด รู้สึกว่าตัวเองเหมือนตัวตลก
แต่เธอก็ไม่สามารถทำอะไรกับเจียนอี้หลิงที่เป็นแบบนี้ได้
หลังจากที่ครอบครัวรับประทานอาหารเย็นเสร็จแล้ว พวกเขาก็ไปนั่งดื่มชาที่สวน