บทที่ 70 ไม่เคยเรียก "พี่ชายคนโต

ในห้อง เจียนอี้หลิงกำลังก้มหน้าก้มตาอยู่ที่โต๊ะเขียนหนังสือ ดูเหมือนกำลังทำการบ้านอยู่

เจียนอี้หลิงเงยหน้าขึ้น สบตากับเจียนหยวนเฉิง

เมื่อได้ยินเสียงเคาะประตู เจียนอี้หลิงคิดว่าเป็นคนรับใช้ในบ้านมาส่งนมอุ่นให้เธอ

เธอไม่ได้คาดคิดว่าคนที่เคาะประตูจะเป็นเจียนหยวนเฉิง

เจียนอี้หลิงหลบสายตาและดึงการบ้านมาปิดทับรายงานที่เธอกำลังเขียนอยู่

เจียนหยวนเฉิงเดินมาหยุดตรงหน้าเจียนอี้หลิง แล้วย่อตัวลงนั่งให้สายตาอยู่ระดับเดียวกับเจียนอี้หลิงที่นั่งอยู่