บทที่ 290 ความกังวลของเจียน ยุนโม

อวี๋ซีมองตาของจ้ายหยุนเฉิงอีกครั้ง ทันใดนั้นก็เกิดความรู้สึกอยากจะวิ่งหนี

ไม่ถูก ถ้าจะหนีก็ต้องลากหลิงเฉิงไปด้วย

เขาไม่สามารถทิ้งเพื่อนไว้ได้ ร่างกายเล็กๆ ของหลิงเฉิงไม่สามารถทนต่อความโกรธของเล่าเซิงเย่ได้!

เจียนอี้หลิงตอบจ้ายหยุนเฉิง "คุณไม่ได้ยอมรับว่าผมเป็นเพื่อนคุณ ผมไม่สามารถยอมรับได้แบบสุ่มสี่สุ่มห้า"

เจียนอี้หลิงทำหน้าจริงจัง สายตาจริงจัง น้ำเสียงยิ่งจริงจัง