บทที่ 362 เจียนอวี่ป๋อพี่ชายลูกพี่ลูกน้อง

ชายคนนั้นไม่พูดอะไร เขายังคงเก็บเศษแก้วต่อไปจนกระทั่งเก็บชิ้นสุดท้ายขึ้นมาแล้วจึงลุกขึ้นยืน

ชายคนนั้นรูปร่างสูงใหญ่ ส่วนสูง 187 เซนติเมตร

ใบหน้าหล่อเหลา ผิวขาว จมูกโด่ง ดวงตาสดใสแต่ลึกล้ำ แต่ไม่มีอารมณ์ใดๆ บนใบหน้า

เขาเป็นแบบนี้มาตลอด มีอารมณ์บนใบหน้าน้อยมาก เหมือนคนเป็นอัมพาตใบหน้า

ไม่เพียงเท่านั้น ทั้งตัวเขายังให้ความรู้สึกค่อนข้างหม่นหมองด้วย