บทที่ 466 จี้หยกธรรมดาๆ ชิ้นหนึ่ง

ร้านขนมหวานข้างโรงเรียนช่วงนี้ไม่ค่อยมีคน

ในร้านที่ว่างเปล่า มีเพียงเจียนอี้หลิงและจ้ายหยุนเฉิงนั่งอยู่สองคน

"นี่ให้เธอ"

จ้ายหยุนเฉิงหยิบจี้เล็กๆ ออกมาอย่างไม่ใส่ใจแล้วโยนไปตรงหน้าเจียนอี้หลิง

เจียนอี้หลิงมองดูจี้

เชือกสีดำเส้นบางร้อยจี้หยกใส

ตัวจี้หยกไม่ใหญ่ ขนาดเท่าเล็บหัวแม่มือของจ้ายหยุนเฉิง

ใหญ่กว่าเล็บหัวแม่มือของเจียนอี้หลิงเล็กน้อย