บทที่ 457 พบกันอีกครั้ง (3)

อวี๋ซีไม่กล้าจินตนาการว่าเล่าเซิงเย่จะโกรธเป็นอย่างไร

ผู้คนในห้องจัดเลี้ยงต่างก็หันมามองทางนี้ด้วยความอยากรู้อยากเห็น

เวลาผ่านไปครู่ใหญ่ เจียนอี้หลิงจ้องมองจ้ายหยุนเฉิงด้วยดวงตาใสซื่อ

ไม่มีท่าทีถอยหนี ไม่มีความกลัว

เธอไม่กลัว แต่อวี๋ซีขาอ่อนไปหมดแล้ว

ในที่สุด จ้ายหยุนเฉิงก็ยื่นมือออกมา ทำท่าเชิญเจียนอี้หลิงเต้นรำ

"หา?" อวี๋ซีอ้าปากค้าง

ใบหน้าแสดงความสงสัยในชีวิต