จากนั้นจ้ายหยุนเฉิงก็นั่งลงอย่างไม่ใส่ใจในท่าทางที่ทั้งเจ้าเล่ห์และดูน่าหมั่นไส้
เมื่อจ้ายหยุนเฉิงนั่งลงตรงนั้น ก็สัมผัสได้ถึงบรรยากาศที่แตกต่างอย่างสิ้นเชิงจากคนอื่นๆ ในห้องแล็บ
ความรู้สึกดูถูกเหยียดหยามผู้อื่นจากที่สูง ทำให้คนรอบข้างรู้สึกไม่สบายใจอย่างมาก
ในห้องแล็บมีนักศึกษาหนึ่งสองคนจำเขาได้ รู้ว่าเขาเป็นศิษย์เก่าของมหาวิทยาลัยจิ้งเฉิง