บทที่ 573 อิจฉาซึ่งกันและกัน (4)

จ้ายหยุนเฉิงก้มหน้าลงมองเจียนอี้หลิงอยู่พักใหญ่

เจียนอี้หลิงมีสีหน้าจริงจัง มือน้อยๆ ที่จับแขนเขาไว้ออกแรงมาก

อย่าดูถูกมือของเจียนอี้หลิงที่ทั้งเล็กและนุ่มนิ่ม แต่มีแรงไม่น้อยเลย

จับแน่นมาก ราวกับกลัวว่าจ้ายหยุนเฉิงจะวิ่งหนีไปไหน

เมื่อรู้สึกตัว จ้ายหยุนเฉิงก็หัวเราะเบาๆ

ใช้มือข้างเดียวปิดปากยิ้ม แต่ก็เป็นเพียงการปิดบังที่ไม่มีประโยชน์

รอยยิ้มของเขายิ่งเพิ่มความกว้างขึ้นเรื่อยๆ