EPISODE 8
Monday morning...
Pumapasok isa-isa sa gate ang mga estudyante...
Ngunit sa kasawiang palad di napapasok si Soo at ang barkada nya dahil inantay pa nila si Theresa. Bukod sa kanila ay meron ding ibang di napapasok.
Although pinapasok rin naman sila kaso may punishment...
Dahil sa dami ng nalate ay nagala seminar ang pagpaparusa nakaluhod sila sa initan ng walang pandong pero maswerte ang may dala at nailalagay nila sa ulo.
(Argh! Matatanggal na ang makeup ko, pawis na pawis ako!)~sabi sa isip ni Joonji.
Oppa, are you ok?
Nope, my disguise...
Alam ko na mahimatay-Himalayan ka para madala ka sa clinic...at gayon nga ginawa nila dinala ni Jicheon at Soo si Joonji sa Clinic. Inihiga sa kama...
Chineck-up ng nurse...
As the result; pagod lang at init ng panahon iyon.
Wala nang iba, po?
Maybe dehydration...hqyaan nyo na lang syang magpahinga, bumalik na kayong dalawa sa klase nyo.
Pero po...
Walang pero-pero.
...
Dahil don napilitan ang dalawa na umalis at magpuntang classroom...habang nasadaan ay nakasalubong na nila ang mga kapwa napagalitan pabalik sa Classroom.
"Kumusta na si Oppa Joonji tanong ni Lulu isa rin nilang kaklase na nalate."
Hayun nasaclinic...pero ok na naman sagot ni Jicheon.
...
Habang magisang namamahinga sa clinic si Joonji...sumagi sa kanyang isipan ang middle school life nya...
Sa CR ng boys... kinorner siya ng apat na bully sa Classroom niya. That time mukhang nerdy pa sya nakasalamin, mahaba ang buhok at may bilog na malaking salamin sa mata at sobrang payat.
Oy...ungas(Joonji; middleschooldays) ibili mo nga ako ng energy drink yung kulay pula ha. Yun ang gusto ko!
Pero maguumpisa na ang klase.
Wala akong pake bilisi at pagnaabutan ka ni Miss Pikol lagot ka!
Wag kang babalik hanggang di monabibili ang gusto ko.
...ang mahina at walang kalaban-labang Joonji ay napilitang bumili.
Pag dating sa Classroom ay tapos na ang klase at tanging mga bully na lamang ang natira na sa kanya ay nagiintay.
Ano at ang tagal mo!
Sorry na wala kasi akong makita na gusto mo eto, maige at meron sa labas ng school. Makailang kanto makalabas ng gate.
Anyway. Bukas uli!
Malungkot at na umalis ng Classroom... because of that incident I stopped studying and work instead. Tinapos ko lang ang grade 10. Now I'm studying again and I'm grade 11 na. I hide my real Identity as one of the famous actor, singer, model and dancer because I want to experience an ordinary life. A brand new life after some fame.
Naputol ang momento at nabalik sa realized nang biglang tumunog ang phone...that time awasan na.
Hello, Soo! Bakit ka napatawag?
Oppa? Awasan na...daanan kita jaan!
Umm..., sya nga pala... bili tayo mamayang Tteokbokki yung lulutuin. Gusto ko kasing magluto.
Sure.
...
Pagdating sa Apartment Room B-007...
Eh...? Bakit nakalabas mga gamit natin Oppa?
Ewan di ko rin alam.
Tok! Tok! Tok!
Tok! Tok! Tok!
...
Sa loob ng bahay.
Argh...sino ba iyon?
(Di pa inlays ang mga gamit...)
Grrrr! Sino baga yun?
Bago buksan ang pinto...
Hoy...argh! Sino bang putakteng hanep na katok ng katok!🤬
...pagkabukas ng pinto...
"Yaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaah!!!"
Hoy gunggong, sa wakas lumabas ka rin! Ano at narine ang gamit namin ha?
Hoy babae manahimik ka! Buti pa tong kapatid mong lalaki nananahimik pananchalant na pananchalant lang.
Eh bakit mo nilabas gamit namin. Naupa kami ah!
Anak ako ng may ari...wala kayong pake!
Oo nga, pero wala mang notice sa amin. Please bigyan mo kaming 1 week para makahanap ng bahay na tutuluyan.
Dahil naglabasan ang mga tao sa lakas ng mga boses at mayroong mga dumadaan rin.
Sya! Sya! Pasok bilisan nyo at dito magareglado.
Pagpasok ay puro kahon ang paligid.
...
Mr. Umuupa kami rito at nagbabayad sa tamang oras bakit naman inilabas nyo gamit namin! Di nyo man lang kami inantay o binigyan ng babala o notice na kayo ay mamamalagi na dito. Tapos kayo pa ang may ganang magalit aba naman.
Sorry! Sorry! Sorry! Ganito kasi yan...
Sabi ko kay mama na gusto ko ang apartment na ito at umoo sya. Galing akong overseas then pagdating may mga gamit so sa galit ko inalis ko ang mga gamit nyo at inilabas. Sorry! Sorry ulit. As compensation I will allow you to stay sa isang room.
But it just a bed...
Girl what's wrong? Is he your brother right?
Yeah but we're not a siblings.
What you mean he is your boyfriend. Oh I see.
No we're not but now I'm her guardian habang wala ang parents nya.
Oh, so I will buy another set of bed.
No need! Just buy a double deck and replace the bed.
Ummm... sure I will.
Diyan muna kayo. Aalis ako at bibili.
Huwag na sa sofa na lang ako, bukas ka na bumili.
Uy boy ilang taon ka na at parang wala kang galang.
27.
What kasing edad kita?
So 27 ka rin lang akala ko 25 ka pa lang. Mukha lang akong bata pero...27 na ako.
Anong trabaho mo?
Actually wala as of now pero bago ako umuwi mula Dubai ay Chef ako doon. As of now balak kong magtayo ng Cafe dito sa Korea with using my knowledge and skills I learned in Dubai. If I had a chance na mapatayo...do you want to work in my Cafe?
"Me!"
Soo, are you sure?
Umm...! Yes...Oppa kasi experience na rin and extra income.
Tama.
Ikaw rin Boy.
Hindi Boy ang pangalan ko, Byeol Joon Ji.
Eh... Byeol Joon Ji ikaw na ba yan? Ang laging binubully noon. Hanep ibang-iba ka na ah...!
Eh, kilala ba kita?
Sama mo naman, ako to si Ahn Dokgu. Isa sa dating nang bubully sa iyo, di mo ko tanda?
... (tila ba pinagbagsakan ng langit at lupa si Byeol Joon Ji ng marinig iyon at nawala sa ulirat bahagya.)
Ngunit nabalik nang marinig nyang sabihin ni Ahn Dokgu ang katagang "Anyway, past is past". At now wala na akong balak balikan mga landas na tinahak ko noon.