"ป้าหลง คุณจะดื่มไหม? มันอร่อยมากเลยนะ"
จื้อเฉินนั่งอยู่บนเก้าอี้ตัวเล็ก ยกขวดนมในมือขึ้นถาม
"ฉันไม่ดื่มหรอก"
หลงอวี้เฟยส่ายหัว เธอทนไม่ได้กับสิ่งที่ผ่านการชำระด้วยพลังมืดซาตาน
เธอหันไปมองของเหลวสีขาวในขวดนมของจื้อเฉิน นึกถึงเด็กสองคนนี้ที่เกิดมาไม่เคยเห็นหน้าแม่ เดาว่าข้างในคงเป็นนมสัตว์ประหลาดชนิดหนึ่ง
"เด็กน่าสงสารจริงๆ"
เธอรู้สึกสงสาร พูดว่า "ถ้ามีโอกาส ป้าจะหานมสัตว์ประหลาดที่ดีกว่านี้มาให้พวกหนูนะ"