บทที่ 89 เจ้าเด็กซนคนนี้กินอักขระเวทย์มนตร์จริงๆ หรือ?

"อืม!"

จื้อซินพยักหน้าอย่างแรง จากนั้นก็ยื่นมือน้อยๆ ออกไปตบลงบนหัวของราชาหัวไซ้อุ้งเท้าสองหัวดังปั๊ก แล้วตะโกนเสียงอ้อนๆ ว่า "หมูตัวใหญ่ เร็วเข้า ไปที่ประตูใหญ่"

โฮก!

ราชาหัวไซ้อุ้งเท้าสองหัวอย่างไม่เต็มใจก้าวเท้าทั้งสี่วิ่งออกไป

"พวกเธอจะไปไหนกัน?"

หลงเสาอวี้ถามอย่างสงสัย

"พี่ชาย พวกพี่รออยู่ตรงนี้ก่อนนะคะ พวกหนูไปแป๊บเดียวก็กลับมา"

จื้อเฉินโบกมือน้อยๆ อวบๆ ตะโกนบอก