บทที่ 399 ดูเหมือนจะต้องให้พ่อลงมือแล้ว

ผ่านไปครึ่งชั่วยาม

"ไอ้เด็กเวร วันนี้พวกแกหนีไม่รอดแล้ว อย่าดื้อดึงให้เสียเวลาเลย รีบส่งของล้ำค่าของพวกเรามา แล้วเราจะไว้ชีวิตพวกแก"

สวามีเลือดปีศาจตะโกนก้องพลางโจมตีไปด้วย

"ไอ้หน้าเหลี่ยม จะใช้กลอุบายเดิมถึงสองครั้ง คิดว่าพวกเราเป็นเด็กสามขวบหรือไง เปล่า คิดว่าพวกเราเป็นเด็กสองขวบสินะ"

จื้อซินผมม่วงหัวเราะคิกคักพลางหลบการโจมตี

"หืม?"

เมื่อได้ยินคำพูดนั้น สวามีเลือดปีศาจขมวดคิ้วเล็กน้อย ในใจมีลางสังหรณ์ไม่ดี