หูของเจียวซีแดงระเรื่อ ท่าทางเขินอาย ได้แต่ใช้รอยยิ้มปิดบังความคิดในใจ "ท่านประธาน อย่าคิดมากไปเลย ฉันมาที่นี่เพื่อรักษาอาการป่วยของคุณ"
คูเจิ้งหัวเราะเบาๆ ดวงตาทอดลง "คุณนายคู ไม่จำเป็นแล้ว"
สีหน้าของเจียวซีหม่นลงทันที "คูเจิ้ง ที่คุณตาบอดตอนกลางคืนเป็นเพราะถูกวางยาพิษ!"
คูเจิ้งสีหน้าเรียบเฉย ไม่มีทีท่าประหลาดใจแม้แต่น้อย "ฉันรู้"
เจียวซีแปลกใจ "คุณรู้อยู่แล้วหรอ แล้วคุณ..."