หลู่เซียงมองด้วยสายตาเคียดแค้น หญิงต่ำช้าคนนี้ยังกล้ามาหยามน้ำหน้าเธออีก
"กินอิ่มหรือยัง?" คูเจิ้งถาม
เจียวซีพูดด้วยน้ำเสียงออดอ้อน "ฉันเพิ่งกินได้แค่สองคำ คนพวกนี้ก็บุกเข้ามา ตอนนี้ฉันกำลังยุ่งสอนนางเจียงให้รู้จักเป็นคนอยู่!"
"แต่ดูเหมือนนางเจียงจะไม่ค่อยมีสมอง ชอบจ้องฉันตาเขม็ง นางเจียงคิดว่าการเป็นเมียน้อยไม่ผิด งั้นฉันก็ไม่มีอะไรจะพูดแล้ว"