"ในห้องใต้ดินมีแมลงสาบ และยังชื้นมาก ฉันนอนไม่หลับทั้งคืน ถ้าให้ฉันนอนห้องใต้ดิน ฉันขอกลับไปอยู่บ้านแม่บุญธรรมดีกว่า แม้ว่าเราจะไม่มีความสัมพันธ์ทางสายเลือด แต่อย่างน้อยฉันก็มีห้องของตัวเอง ได้อยู่บ้านหลังใหญ่ ไม่ต้องคอยเกรงใจคนรับใช้..."
เจียวซีพูดทีละคำราวกับมีเลือดหยดติดอยู่ทุกคำ บอกเล่าความทุกข์และความไม่พอใจตลอดหลายปีที่ผ่านมา
เด็กหนุ่มที่เดิมช่วยพูดให้เฉาโร่ว ก็พลันหน้าเจื่อนอย่างกระอักกระอ่วน แล้วถอยกลับไป