บทที่ 334 เมื่อผู้นำไม่ดี ลูกน้องก็เลว

คูเจิ้งสายตาเย็นชา พูดช้าๆว่า "เธอวางใจได้ ฉันจะไม่ปล่อยคนพวกนี้ไปสักคน"

เจียวซีเงยหน้าขึ้น สบตากัน

คูเจิ้งลูบแก้มเธอเบาๆ "เสี่ยวเสี่ยว มีฉันอยู่ จะไม่ยอมให้ใครรังแกเธอ"

เธอต้องการจัดการกับครอบครัวเจียวด้วยตัวเอง เขาเห็นด้วย แต่เขาก็จะไม่ปล่อยให้ครอบครัวเจียวข่มเหงเจียวซี

เจียวซีมองรถของเฉียวเจินกั๋วจอด ยิ้มบางๆ "พวกเขาไม่มีความสามารถขนาดนั้นหรอก รอฟังข่าวดีจากฉันนะ"