บทที่ 442 ถั่วแดงคือความคิดถึง

"ฉันจะบอกให้ก็ได้ ที่ทับทิมถูกตัดเป็นรูปร่างแบบนี้ เพราะว่าอีกครึ่งหนึ่งอยู่บนกระดุมข้อมือของรุ่นผู้ชาย เมื่อประกอบเข้าด้วยกันจะเป็นรูปถั่วแดง และถั่วแดงก็หมายถึงความคิดถึง!"

เจ๋อซุนตัวสั่นไปทั้งร่าง "นี่ นี่..."

"เธอยังจะพูดอะไรอีก?" เจียวซีหัวเราะเยาะ

"เธอพูดปากเปียกปากแฉะว่าเป็นผลงานต้นฉบับของเธอ แต่เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามีแบบร่างอีกชิ้นหนึ่ง และก็ไม่สามารถอธิบายแนวคิดการออกแบบได้ ในเมื่อเธอเป็นผู้สร้างสรรค์ ทำไมถึงไม่สังเกตว่าหลายๆ จุดเป็นเพียงครึ่งเดียว ไม่สมบูรณ์"