บทที่ 454 มากินบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปด้วยกันเถอะ!

เธอหมายความว่าเสียงที่เธอได้ยินเมื่อครู่นี้คือเสียงในใจของคูเจิ้งใช่ไหม?

เจียวซียิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ เข้าไปใกล้ขึ้นอีกนิด อยากฟังว่าคูเจิ้งกำลังคิดอะไรอยู่

แต่ใครจะรู้...

【ฉันพยายามควบคุมตัวเองแล้ว แต่เธอก็ยังเป็นลม】

สีหน้าของเจียวซีแข็งค้างทันที

【ต้องออกกำลังกายให้มากกว่านี้】

เจียวซี: "..."

【แต่ตัวเธอหอมจริงๆ ร่างกายก็นุ่มนิ่ม สัมผัสแล้วรู้สึกดีมาก แม้แต่ท่าทางตอนกินก็ดูน่ารัก】