ตอนนี้เจียวซีทั้งตัวทาบอยู่บนตัวคูเจิ้ง และหัวก็ซุกอยู่ที่หน้าท้องของคูเจิ้ง แถมยังจะเลื่อนต่ำลงไปอีก ภาพนี้ไม่สามารถบรรยายออกมาเป็นคำพูดได้
ชายหนุ่มสูดลมหายใจเฮือก ยื่นมือดึงเธอขึ้นมา เสียงทุ้มต่ำแฝงด้วยเสน่หา "นางกู นี่คุณจะช่วยพยุงผม หรือจะทับผมให้ตาย?"
เจียวซีหน้าแดงด้วยความเขินอาย "..."
เธอไม่ได้มีเจตนาอื่นจริงๆ แค่อยากจะช่วยพยุงคูเจิ้งเท่านั้น ไม่คิดว่าจะกลายเป็นท่าทางน่าอายแบบนี้ทาบอยู่บนตัวคูเจิ้ง