ซงชือวสั่นเทาเหมือนร่อนข้าว เขาทำทุกอย่างเพื่อความสุขของประธานจริงๆ ทุกคำที่เขาพูดล้วนเป็นความคิดที่แท้จริง ราวกับขันทีผู้ซื่อสัตย์ข้างกายจักรพรรดิในสมัยโบราณ พูดจบก็หลับตาพร้อมตายอย่างสงบ
แต่ใครจะคิดว่าคูเจิ้งกลับยิ้ม
ซงชือวใจหายวาบ เมื่อประธานยิ้มผลลัพธ์ยิ่งแย่ เขาเริ่มไว้อาลัยให้ตัวเองแล้ว แต่คูเจิ้งกลับพยักหน้าอย่างแน่วแน่
"เธอพูดถูก"