บทที่ 21 ดาบบินร้อยก้าว

ที่พำนักหลิงเซียวกดปุ่ม "จับรางวัล" บนวงล้อหมุน วงล้อด้านตะวันออกเริ่มหมุนอย่างรวดเร็วทันที

พูดตามตรง สิ่งที่เขาต้องการมากที่สุดตอนนี้คือยาอโณทัย

แต่ถ้าได้ของอย่างอื่นที่น่าสนใจและมีประโยชน์ก็ถือว่าเป็นเรื่องดีเช่นกัน

บนวงล้อมีของหลายอย่างที่หลิงเซียวสนใจ เช่น มีวิธีการขั้นกลางที่เรียกว่า "ศิลปะดาบร้อยก้าว"

วิธีการแบบนี้ แม้แต่ในห้องสมุดของตระกูลหลิงก็ไม่มี ถือว่าหายากมาก

จากคำอธิบายของวิธีการ ดูเหมือนว่าเมื่อฝึกศิลปะดาบร้อยก้าวสำเร็จ จะสามารถตัดศีรษะคนได้จากระยะหลายร้อยเมตร

รู้สึกว่าน่าจะร้ายกาจกว่าธนูและลูกศรเสียอีก

ธนูและลูกศรไม่สามารถควบคุมได้ เมื่อยิงออกไปแล้วก็คือยิงออกไปแล้ว

แต่ศิลปะดาบร้อยก้าวนี้สามารถควบคุมได้ เมื่อฝึกกังฉีได้แล้ว แม้ดาบบินจะถูกยิงออกไป ก็ยังสามารถควบคุมความเร็วและเส้นทางการบินได้

นี่มันเจ๋งมาก!

"ดาบร้อยก้าว! ยาอโณทัย!"

"ดาบร้อยก้าว! ยาอโณทัย!"

นี่คือสองสิ่งที่หลิงเซียวต้องการมากที่สุดในตอนนี้ ดังนั้นเมื่อวงล้อกำลังหมุน เขาก็อดไม่ได้ที่จะตะโกนออกมา หวังว่าจะได้รับมันอย่างราบรื่น

"เยี่ยมมาก! เป็นศิลปะดาบร้อยก้าว!"

หลิงเซียวกระโดดขึ้นด้วยความตื่นเต้น

แม้ว่าศิลปะดาบร้อยก้าวจะไม่สามารถเพิ่มระดับฝึกฝน แต่มันเพิ่มพลังต่อสู้ได้มากมาย ลองคิดดู เมื่อคนอื่นยังเข้ามาใกล้ไม่ได้ คุณก็สามารถใช้ดาบบินเอาชีวิตได้แล้ว มันช่างไม่มีอะไรเทียบได้จริงๆ

"ขอแสดงความยินดีกับผู้ปกครองภูเขาและแม่น้ำที่ได้รับวิธีการขั้นกลางศิลปะดาบร้อยก้าว เนื่องจากนี่เป็นครั้งแรกที่คุณใช้ฟังก์ชันจับรางวัล จึงได้รับรางวัลดาบบินหนึ่งเล่ม"

นี่เป็นเซอร์ไพรส์ที่ไม่คาดคิด

หลิงเซียวดูคำอธิบายของดาบบินนั้น —

ดาบสายลมแสง: ดาบบินคุณภาพสูง ใช้ได้เฉพาะกับศิลปะการต่อสู้ประเภทดาบบินเท่านั้น เพิ่มความเร็วในการบินสองส่วน เพิ่มพลังของวิธีการสองส่วน

หมายเหตุ: สินค้าที่ได้รับจากพื้นที่ภูเขาและแม่น้ำ ผลพิเศษจะมีผลเฉพาะกับผู้ปกครองภูเขาและแม่น้ำเท่านั้น หากมอบให้ผู้อื่น ผลพิเศษจะหายไป

นอกจากนี้ หากสิ่งของถูกขโมยไป สามารถรับของที่เหมือนกันได้ใหม่ในแผนที่ของภูเขาและแม่น้ำ ไม่จำกัดจำนวนครั้ง

หลิงเซียวเข้าใจหมายเหตุนี้ดี นั่นคือแม้ว่าดาบเล่มนี้จะถูกคนอื่นขโมยไป มันก็จะเป็นเพียงดาบธรรมดาเท่านั้น จะไม่มีการเพิ่มความเร็วในการบินและพลังของวิธีการอีกต่อไป

นี่เป็นเรื่องดี เพราะการครอบครองบ่อเพชรนำไปสู่ความผิด หลิงเซียวตอนนี้ยังไม่มีวิธีรักษาของดีที่เป็นของตัวเอง อาจเป็นไปได้ว่าดาบบินนี้จะถูกคนอื่นขโมยไป

แต่ถูกขโมยก็ขโมยไปเถอะ มันก็แค่ดาบเหล็กธรรมดา ไม่มีอะไรต้องเสียดายจริงๆ เพราะแผนที่ของภูเขาและแม่น้ำจะให้การชดเชยใหม่อยู่ดี

ดังนั้นไม่ต้องกังวลเลย

แต่ดาบสายลมแสงเล่มนี้เห็นได้ชัดว่าตรงกับศิลปะการต่อสู้ประเภทดาบบิน เช่น ศิลปะดาบร้อยก้าวก็เป็นหนึ่งในนั้น

น่าจะมีการใช้งานที่ค่อนข้างจำกัด แต่แม้จะเป็นแบบนี้ก็เพียงพอแล้ว

หลิงเซียวไม่ใช่คนโลภ มีสิ่งเหล่านี้ พลังต่อสู้ของเขาก็เพิ่มขึ้นมากแล้ว ตอนนี้ถ้าเจอหลิงชง ไม่ต้องต่อสู้เลย แค่ใช้ดาบบิน หลิงชงก็ต้องตายคาที่

หลิงเซียวที่ได้รับศิลปะดาบร้อยก้าวได้พักงานอื่นไว้ชั่วคราว หลังจากออกจากแผนที่ของภูเขาและแม่น้ำ เขาก็หาที่เงียบๆ เพื่อเริ่มฝึกวิธีการขั้นกลางนี้

แตกต่างจากศิลปะการต่อสู้อื่นๆ แม้ว่าศิลปะดาบร้อยก้าวจะต้องถึงเก้าชั้นสมบูรณ์แบบที่สุดเช่นกัน แต่มันมีท่าเดียวเท่านั้น นั่นคือดาบบิน

ในเมื่อเป็นเพียงวิธีการขั้นกลาง คุณก็ไม่สามารถคาดหวังให้มันเจ๋งเกินไปได้

ใช้เวลาสองวัน หลิงเซียวก็ฝึกศิลปะดาบร้อยก้าวจนถึงเก้าชั้นสมบูรณ์แบบที่สุด

ด้วยการวิเคราะห์และฝึกฝนของวิญญาณศิลปะการต่อสู้ของภูเขาและแม่น้ำ การฝึกศิลปะการต่อสู้ที่มีท่าเดียวแบบนี้ช่างง่ายเหลือเกิน

ความรู้สึกที่ชัดเจนที่สุดคือ ยิ่งศิลปะดาบร้อยก้าวขึ้นสูง ความเร็วของดาบบินก็ยิ่งเร็วขึ้น พลังก็ยิ่งมากขึ้น หลังจากถึงเก้าชั้นสมบูรณ์แบบที่สุด การฆ่านักรบที่อยู่ในยอดสุดของระดับพลังสามน่าจะไม่มีปัญหา

เว้นแต่ว่าฝ่ายตรงข้ามจะฝึกฝึกวิชาป้องกันที่แข็งแกร่ง

กร๊าก —

ทันใดนั้น หลิงเซียวได้ยินเสียงร้องแหลมดังมาจากท้องฟ้า

เขาเงยหน้าขึ้นมอง เป็นสัตว์ร้ายระดับยอดฝีมือระดับสองที่เรียกว่าเหยี่ยวดำ

อีกาดำตัวนี้ในช่วงสองวันที่ผ่านมา ได้บินวนเวียนอยู่เหนือศีรษะของหลิงเซียวหลายครั้งแล้ว ดูเหมือนว่ามันกำลังหาโอกาสที่จะโจมตีเขา

เมื่อมันอยู่ที่นั่น ทำให้หลิงเซียวรู้สึกหงุดหงิดกับการฝึกฝนในช่วงสองวันที่ผ่านมา จนต้องเปลี่ยนสถานที่หลายครั้ง เกือบจะทำให้เขาถูกมารครอบงำ

วันนี้สัตว์ตัวนี้กล้ามารบกวนอีก ถือโอกาสนี้ทดสอบพลังของดาบบินร้อยก้าวเลย!

คิดถึงตรงนี้ หลิงเซียวลุกขึ้นยืน มือถือดาบสายลมแสง เร่งพลังเจินเจี๋ยในร่างกาย และใช้ศิลปะดาบร้อยก้าว

ฟิ้ว!

ดาบสายลมแสงกลายเป็นเงาพุ่งทะยานขึ้นไปในอากาศ

เสียงหวีดแหลมทะลุผ่านอากาศ พุ่งเข้าใกล้อีกาดำที่กำลังบินวนด้วยความเร็วสูง

เมื่อเทียบกับธนูและลูกศร ข้อดีของดาบบินร้อยก้าวคือไม่จำเป็นต้องเล็ง เพียงแค่ล็อกเป้าหมาย นอกจากฝ่ายตรงข้ามจะป้องกันหรือหลบหลีก มันจะต้องโดนแน่นอน

"กา๊ก!"

ความเร็วของดาบบินนั้นเร็วเกินไป เมื่ออีกาดำรู้ตัวก็สายเกินไปที่จะหลบ แสงสีขาวทะลุผ่านร่างของมัน เลือดกระเซ็น

"แย่แล้ว ไม่ได้โดนจุดสำคัญ!"

การใช้ดาบบินร้อยก้าวครั้งแรก หลิงเซียวยังไม่ชำนาญ แม้ว่าดาบจะแทงทะลุอีกาดำ แต่ก็ไม่ได้โดนจุดสำคัญ

สิ่งนั้นเป็นสัตว์ร้ายระดับยอดฝีมือระดับสองที่เทียบเท่ากับนักสู้ยอดฝีมือระดับสองนะ ถ้าไม่โดนจุดสำคัญ การโจมตีครั้งนี้ก็ไม่สามารถฆ่ามันได้

อีกาดำโกรธมาก พุ่งลงมา ชัดเจนว่าต้องการสู้กับหลิงเซียวถึงตาย

แต่อีกาดำนี้สมองไม่เท่ามนุษย์ มันไม่รู้ว่าดาบบินร้อยก้าวนั้นมีทั้งไปและกลับ!

ปล่อยออกไป!

ดึงกลับมา!

นี่คือการโจมตีหนึ่งครั้ง!

ดังนั้น ขณะที่อีกาดำกำลังพุ่งลงมาด้วยความเร็ว ดาบสายลมแสงก็บินกลับมาแล้ว คราวนี้แทงทะลุหัวของมันโดยตรง

นี่ไม่ใช่การควบคุมของหลิงเซียว เพราะก่อนที่จะควบคุมกังฉีได้ พลังงานในร่างกายไม่สามารถปล่อยออกมาได้

แต่เป็นเพราะอีกาดำเคลื่อนที่เอง ทำให้ดาบบินที่กำลังบินกลับมาตามเส้นทางเดิมแทงทะลุหัวของมันพอดี

"โชคดี!"

หลิงเซียวถอนหายใจด้วยความโล่งอก

ดูเหมือนว่าการฝึกฝนเป็นเรื่องหนึ่ง แต่การต่อสู้จริงเป็นอีกเรื่องหนึ่ง

ในช่วงสองวันที่ผ่านมาที่เขาฝึกศิลปะดาบร้อยก้าว เขาใช้ก้อนหินหรือต้นไม้เป็นเป้าหมาย

สิ่งเหล่านี้เป็นเป้าหมายที่อยู่กับที่ จึงง่ายที่จะโจมตี

ดูเหมือนว่าถ้าต้องการเชี่ยวชาญศิลปะดาบร้อยก้าวอย่างแท้จริง ต้องลองโจมตีสัตว์ประหลาดให้มากขึ้น!

วัสดุมีค่าบนตัวอีกาดำมีมากมาย ถ้าเอาไปขายในตลาด อย่างน้อยก็ได้หนึ่งพันเหลี่ยมเงิน

เพราะนี่เป็นสัตว์ร้ายระดับยอดฝีมือระดับสอง

เลือดและกระดูกของมันสามารถใช้ในการผลิตยาได้

โยนซากอีกาดำเข้าไปในแผนที่ของภูเขาและแม่น้ำ หลิงเซียวถือดาบสายลมแสง ใช้ขั้นตอนของเมฆบินเริ่มค้นหาในเทือกเขาฟูหลง

เขากำลังมองหาลูกของสัตว์ประหลาด และถ้าได้ล่าสัตว์ประหลาดระดับสามลงมาสักตัวสองตัว ก็สามารถเอาไปขายได้

เพราะการขายคัมภีร์วิชาความลับนั้นดึงดูดความสนใจมากเกินไป มวยระดับพื้นฐานและระดับทักษะพิเศษยังพอได้ แต่พอขายมวยระดับกลาง เป็นไปไม่ได้ที่จะไม่ถูกค้นพบ

"เอ๊ะ? นั่นลูกอีกาดำ!"

ตอนที่หลิงเซียวฆ่าอีกาดำ เขาก็คิดว่ามันอาจจะมีลูก จึงค้นหาตามบริเวณที่อีกาดำมักจะบินวน

และแล้วก็พบรังนกบนหน้าผาสูงชัน ข้างในมีลูกนกสี่ตัว

หลิงเซียวไม่พูดพร่ำทำเพลงเอาเข้าไปในแผนที่ของภูเขาและแม่น้ำทันที แล้วมอบให้ชาวเลี้ยงสัตว์ระดับสองช่วยเลี้ยงดู

อีกาดำชนิดนี้ไม่เพียงแต่มีวัสดุที่ใช้ในการผลิตยา แต่เมื่อโตเต็มที่โดยไม่ต้องฝึกฝนก็เป็นสัตว์ร้ายระดับยอดฝีมือระดับสอง ในยามคับขัน ยังสามารถใช้เป็นผู้ช่วยได้อีกด้วย