พันลี้มู่เทียน

เขาเป็นขอทานที่มีระดับความสามารถธรรมดาและมีกำเนิดต่ำต้อย
ด้วยจิตใจที่แน่วแน่และไม่ยอมจำนนต่อความธรรมดา เขาทุ่มเทให้กับการฝึกฝน
ด้วยโอกาสบังเอิญ เขาได้ตื่นขึ้นมาพร้อมกับวิญญาณนักรบยุคโบราณที่สูญพันธุ์ไปนานแล้วในโลกนี้ จากนั้นเป็นต้นมา เขาก็ไม่สามารถหยุดยั้งได้ ลุกขึ้นมาดั่งดาวหาง ก้าวเข้าสู่เส้นทางการฝึกฝนเพื่อครองสุดขอบฟ้า
จากการเป็นขอทานที่ถูกรังแก เขาค่อยๆ ก้าวขึ้นสู่ความรุ่งโรจน์ ก้าวเข้าสู่ยุคแห่งความวุ่นวายอันกว้างใหญ่ไพศาล ที่เต็มไปด้วยประตูศาสนามากมาย อัจฉริยะนับไม่ถ้วน การแข่งขันของหว่านจู และวีรบุรุษของมนุษยชาติที่ผุดขึ้นมาไม่หยุดหย่อน
เขาจะใช้วิญญาณนักรบผู้ทรงอำนาจ สร้างตำนานของตัวเองขึ้นมา!

วิญญาณนักรบผู้ทรงอำนาจ

เมื่อเห็นหลิงเซียวและหลันหยูเอ้อร์สนิทสนมกันเช่นนั้น เฮยซัวรู้สึกเหมือนโลกมืดมิดไปหมด


เขาเป็นเพียงศิษย์ในตำหนักยังรู้สึกเช่นนี้ แล้วพวกศิษย์นอกจะรู้สึกอย่างไร


ทุกคนต่างขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน อยากจะเข้าไปแทนที่หลิงเซียวในทันที


"พี่ศิษย์ ผมไปละ"


หลิงเซียวหันไปพูด


"ไปเถอะ ระวังตัวด้วย"


หลันหยูเอ้อร์อยากจะแสดงความห่วงใย แต่น้ำเสียงยังคงเย็นชาเหมือนเดิม คงเพราะเคยชินกับการปิดบังความรู้สึกมานาน จึงยากที่จะเปลี่ยนแปลงในเร็ววัน


บทที่ 273 ดาบวิชาพายุฝน