เฮยซัวรู้สึกว่าการมอบหมายให้จินหมิงจัดการเรื่องของหลิงเซียวเป็นเรื่องที่ไม่มีทางผิดพลาด
เขาคิดไปคิดมาก็รู้สึกว่าไม่น่าจะมีอะไรผิดพลาด คงไม่ใช่ว่าไอ้หนุ่มนั่นชอบไต้อวี่หลิง แล้วโกรธจัดจนท้าประลองถึงชีวิตหรอกนะ
คนหนุ่มทำผิดพลาดแบบนี้ก็เป็นเรื่องปกติ
เฮยซัวอดที่จะยิ้มเย็นชาไม่ได้ ความหุนหันเป็นปีศาจ ตอนนี้แม้จะเสียใจก็สายเกินไปแล้ว
เขาได้สั่งคนไปเฝ้าทางลงเขาไว้แล้ว ถ้าหลิงเซียวคิดจะหนีตอนกลางคืน เขาจะรู้ได้ทันที