บทที่ 372 ปีศาจปรากฏกาย

หวาน เยิ่น จวินคิดได้ดี แต่เหตุการณ์กลับไม่ได้พัฒนาไปในทิศทางที่เขาคาดหวัง

จานกู้จู้ตั้งใจวางกับดักล่อพวกเขาเข้ามาที่นี่ จะเป็นไปได้อย่างไรที่จะไม่มีแผนการรัดกุม?

ถ้าแค่ต้องการกักขังพวกเขาไว้ กับดักนี้ก็ดูจะง่ายเกินไปหน่อยใช่ไหม?

"พรวด!"

หวาน เยิ่น จวินที่กำลังจะทุ่มสุดกำลัง จู่ๆ ก็พ่นเลือดสีเขียวออกมา

"แย่แล้ว! พวกเราติดเชื้อโรคระบาดแล้ว!"

ตอนนี้หวาน เยิ่น จวินถึงได้เข้าใจว่าความมั่นใจของจานกู้จู้มาจากไหน