บทที่ 454 เกมการสังหาร

"ฮ่าๆ พลุสัญญาณนี่ทำได้ประณีตดีนะ แต่เจ้าใช้มันเปลืองเปล่า ให้ข้าเก็บไว้ดีกว่า"

เสียงปีศาจดังขึ้นข้างหูเขาทันที แล้วพลุสัญญาณในมือก็หายวับไปต่อหน้าต่อตา

เด็กหนุ่มวิ่งเคียงข้างเขาไปข้างหน้า แต่สีหน้าที่ผ่อนคลายนั้นแสดงให้เห็นชัดว่ากำลังเล่นกับเขา

เป็นไปไม่ได้!

นักรบแทบไม่อยากเชื่อสายตาตัวเอง

เขาภูมิใจในเทคนิคร่างกายที่ฝึกฝนมาอย่างยิ่ง มันเป็นเทคนิคระดับทองคำหายาก ไม่มีใครสามารถเทียบได้