บทที่ 485 เขาคือเทพปิศาจ

ส่วนหลินเจี่ยวเจี่ยว ตอนนี้รู้สึกไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเอง

เธอดูถูกหลิงเซียวมาตลอด คอยเยาะเย้ยถากถาง หาเรื่องใส่เขา แต่สุดท้ายกลับเป็นคนๆ นี้ที่ช่วยชีวิตเธอเอาไว้ ถ้าไม่ใช่เพราะเขา เธอคงตกอยู่ในเงื้อมมือของฮัวฮัวไท่สุ่ย ชีวิตคงแย่ยิ่งกว่าความตาย

สีหน้าของเธอฉายแววซับซ้อนหลากหลายอารมณ์

เยาะหยันตัวเอง?

ละอายใจ?

ตกตะลึง?

คงจะมีทุกอารมณ์ปนกันไป ยกเว้นแต่ความดูถูกและรังเกียจที่หายไปจนสิ้น