เฉวียนจินสู่ตั้นเค่อ

ชีวิตบัดซบของ 'ฉินสือโอว' เริ่มต้นด้วยการถูกใส่ร้ายว่ายักยอกเงินและถูกให้ออกจากบริษัท

หนำซ้ำยังต้องชดใช้จนไม่มีแม้แต่เงินจ่ายค่าเช่าห้อง

แต่ไม่รู้ว่าโชคดีหรืออะไร เขาพบว่าคุณปู่รองได้ทิ้งพินัยกรรมมูลค่าหลายร้อยล้านไว้ให้

นั่นคือฟาร์มปลาที่แคนาดา

แต่ที่นั่นกลับโกโรโกโสทรุดโทรม ปลาสักตัวก็แทบไม่มี

นอกจากนั้นยังต้องเสียภาษีการยืนยันพินัยกรรมจำนวนมากอีก

จากที่ตอนแรกเขากะจะขายฟาร์มแล้วหอบเงินกลับประเทศจีน

กลับต้องฟื้นฟูกิจการฟาร์มปลาเพื่อหาเงินไปจ่ายค่าภาษี

ไม่งั้นจะต้องยอมเสียฟาร์มให้ทางการไป

ทว่าระหว่างที่สำรวจทะเลสาบในเกาะ เขาถูกปลาทำร้ายจนเลือดที่คางหยดลงไปบนจี้รูปหัวใจสีน้ำเงินที่มีชื่อว่า 'หัวใจโพไซดอน'

ทำให้ตัวจี้หลอมเข้าไปในตัวเขา

จากนั้นมา...

จิตสำนึกของเขาก็สามารถสำรวจและควบคุมท้องน้ำรวมถึงทำการเยียวยาและรักษาสิ่งมีชีวิตในทะเลได้

และนี่ คือหนทางกอบกู้ฟาร์มมรดกของเขา!

ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา

บทที่ 101 ช่วยชีวิตปลานกแก้ว


ตื่นขึ้นมาในรุ่งเช้า ฉินสือโอวได้เดินไปดูห้องของเด็กทั้งสี่คนนั้นทีละห้อง พวกเขาต่างกำลังหลับสนิทกันอยู่


กอร์ดอนถีบผ้าห่มจนแทบจะตกลงบนพื้น มิเชลล์ห่อตัวเองไว้จนเหมือนกับรังไหมไม่มีผิด เวลานอนเชอร์ลี่ย์มักจะหดตัวไว้และหมอนก็ไม่ได้อยู่ที่ใต้หัวแต่กลับกอดไว้ที่อก พาวลิสแค่ได้ยินเสียงเปิดประตูเบาๆก็รีบลืมตาขึ้นมาอย่างเร็ว
