ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา

บทที่ 116 มหาเศรษฐีร้อยล้าน

จิตสำนึกโพไซดอนแผ่ปกคลุมเรือสินค้าขนาดมหึมา มันแตกต่างกับเรือพิฆาตของเซอร์ วิลฟรีด ลอเรลตรงที่บนเรือลำนี้ มีสิ่งมีชีวิตอาศัยอยู่อย่างมากมาย อย่างเช่นหมึก ตัวเล็กตัวใหญ่ที่น่ากลัวว่าจะมีอยู่หลายร้อยตัว

ปลาทูน่าครีบเหลืองดิ้นหลุดจากจิตสำนึกโพไซดอน มันเร่งความเร็วเพื่อตามปลาหมึกยักษ์ตัวนั้นไป ปากขนาดใหญ่อ้าออกกัดลำตัวของหมึกยักษ์ขาดออกเป็นสองท่อนแล้วกัดกินเข้าไปอย่างเมามัน