เฉวียนจินสู่ตั้นเค่อ

ชีวิตบัดซบของ 'ฉินสือโอว' เริ่มต้นด้วยการถูกใส่ร้ายว่ายักยอกเงินและถูกให้ออกจากบริษัท

หนำซ้ำยังต้องชดใช้จนไม่มีแม้แต่เงินจ่ายค่าเช่าห้อง

แต่ไม่รู้ว่าโชคดีหรืออะไร เขาพบว่าคุณปู่รองได้ทิ้งพินัยกรรมมูลค่าหลายร้อยล้านไว้ให้

นั่นคือฟาร์มปลาที่แคนาดา

แต่ที่นั่นกลับโกโรโกโสทรุดโทรม ปลาสักตัวก็แทบไม่มี

นอกจากนั้นยังต้องเสียภาษีการยืนยันพินัยกรรมจำนวนมากอีก

จากที่ตอนแรกเขากะจะขายฟาร์มแล้วหอบเงินกลับประเทศจีน

กลับต้องฟื้นฟูกิจการฟาร์มปลาเพื่อหาเงินไปจ่ายค่าภาษี

ไม่งั้นจะต้องยอมเสียฟาร์มให้ทางการไป

ทว่าระหว่างที่สำรวจทะเลสาบในเกาะ เขาถูกปลาทำร้ายจนเลือดที่คางหยดลงไปบนจี้รูปหัวใจสีน้ำเงินที่มีชื่อว่า 'หัวใจโพไซดอน'

ทำให้ตัวจี้หลอมเข้าไปในตัวเขา

จากนั้นมา...

จิตสำนึกของเขาก็สามารถสำรวจและควบคุมท้องน้ำรวมถึงทำการเยียวยาและรักษาสิ่งมีชีวิตในทะเลได้

และนี่ คือหนทางกอบกู้ฟาร์มมรดกของเขา!

ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา

บทที่ 119 ลูกชายของปีศาจร้าย


สายฝนยังไหลรินลงมาไม่หยุด ฉินสือโอวลองติดเครื่องดู รถไม่ได้มีปัญหาอะไร เพียงแต่ฐานของรถถูกขูดเป็นรอยนิดหน่อย แต่ส่วนอื่นๆของรถต่างก็ไม่ได้มีปัญหาอะไร


“เฮ้ อีวิลสัน ขึ้นรถสิ เดี๋ยวฉันเลี้ยงพิซซ่า” ฉินสือโอวเปิดประตูด้านหลังของรถแล้วเรียกเขา


มนุษย์ยักษ์อีวิลสันแต่งตัวเหมือนกันกับคนไร้บ้าน เสื้อผ้าที่สวมใส่อยู่ก็เปียกตลอดทั่วทั้งตัว ทั้งน้ำโคลนและน้ำเสียในร่องระบายน้ำก็เปียกรวมกันไปหมด ดูไปแล้วไม่มีส่วนไหนเลยที่เข้ากันได้กับรถคาดิลแลควัน ที่แสนจะหรูหราฟู่ฟ่าคันนี้
