บทที่ 155 เหล่าฉลาม
หมื่นทางเดินร้างรอยคน
แต่ความคึกคักของเทือกเขาเคอร์บัลนั้นคือเหล่าแมลง นก สัตว์ป่ารวมถึงปลาในแม่น้ำซึ่งเป็นผู้อยู่อาศัย พวกมันพากันออกมาต้อนรับแสงอาทิตย์ในยามเช้าตรู่ บ้างวิ่ง บ้างบิน บ้างว่ายต้อนรับวันใหม่อันแสนสวยงาม
ฉินสือโอวนั่งอยู่ริมแม่น้ำ ทอดสายตาไปยังป่าเขาแสนบริสุทธิ์อันไร้ร่องรอยของเหล่ามนุษย์ ทำให้จิตใจของเขาสงบขึ้นเรื่อยๆ เขาหลับตาลงและควบคุมจิตสำนึกดำดิ่งสู่ท้องมหาสมุทร