ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา

บทที่ 251 ปลามาร์ลินตัวใหญ่

ตอนกินข้าวกลางวัน ฉินสือโอวก็แย่งทูน่าครีบน้ำเงินมาจากใต้เรือของนักตกปลาอาร์บีเอฟเอฟถึงสิบสองตัว แบบนี้ฝูงปลาของเขาก็ขยายเป็นจำนวนถึง 36 ตัวแล้ว และจำนวนนี้ยังขยายต่ออีก

มิน่าล่ะทุกคนถึงได้อยากเป็นเถ้าแก่ ความรู้สึกที่มีคนช่วยทำงานให้นี่มันดีจริงๆ เจ้าพ่อปลาคิดอย่างไม่อาย

ฉินสือโอวไร้ความกดดันในการรับมือกับพวกอเมริกันหยิ่งผยอง เขานอนแผ่อยู่ในห้องคนขับ ในมือถือวิทยุไร้สาย คอยท้าทายนักตกทั้งหลายสุมไฟความโกรธเข้าไปอีก