ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา

บทที่ 233 วิวยามเช้า

บ้านของวิสเติลเป็นโรงแรมที่ไม่เลวเลย เนื่องจากอยู่ไกลจากท่าเรือพอสมควรจึงค่อนข้างเงียบสงบ และเมืองเล็กๆ นี้ก็ไม่ค่อยมีรถวิ่งในเวลากลางคืนเท่าไร เพราะฉะนั้นหลังจากที่ปิดประตูหน้าต่างก็จะกลายเป็นค่ำคืนที่เงียบสงบทันที

หลังจากที่ฉินสือโอวเอนตัวลงเขาก็นำจิตสำนึกไปที่ชายหาดน้ำตื้นจอร์จทันที ปลาทูน่าครีบน้ำเงินที่เขาควบคุมกำลังมองหาอาหารอยู่ ตอนกลางวันมันไม่ค่อยได้กินอะไรเท่าไร ตอนนี้มันคงหิวน่าดู