ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา

บทที่ 332 รอยยิ้มในฤดูใบไม้ร่วงแห่งเขาเคอร์บัล

พอได้ยินข้อเสนอของวินนี่ นีลเซ็นพูดอย่างสนอกสนใจเป็นอย่างยิ่งขึ้น “เอาสิ พวกเรามาผลัดกันร้องเพลงกันเถอะ ถือเป็นข้อเสนอที่น่าสนใจทีเดียว”

วินนี่ยื่นมือไปแปะกับนีลเซ็น ส่วนเบิร์ดยักไหล่แล้วพูดขึ้น “ผมได้หมด”

ส่วนฉินสือโอวพูดค้านขึ้น “เล่นไพ่ล่ะเป็นไง? ฉันเอาไพ่มาด้วยนะ แต่ถ้าพวกนายอยากร้องเพลงกันงั้นฉันขอฟังแล้วกันโอเคไหม?”