เฉวียนจินสู่ตั้นเค่อ

ชีวิตบัดซบของ 'ฉินสือโอว' เริ่มต้นด้วยการถูกใส่ร้ายว่ายักยอกเงินและถูกให้ออกจากบริษัท

หนำซ้ำยังต้องชดใช้จนไม่มีแม้แต่เงินจ่ายค่าเช่าห้อง

แต่ไม่รู้ว่าโชคดีหรืออะไร เขาพบว่าคุณปู่รองได้ทิ้งพินัยกรรมมูลค่าหลายร้อยล้านไว้ให้

นั่นคือฟาร์มปลาที่แคนาดา

แต่ที่นั่นกลับโกโรโกโสทรุดโทรม ปลาสักตัวก็แทบไม่มี

นอกจากนั้นยังต้องเสียภาษีการยืนยันพินัยกรรมจำนวนมากอีก

จากที่ตอนแรกเขากะจะขายฟาร์มแล้วหอบเงินกลับประเทศจีน

กลับต้องฟื้นฟูกิจการฟาร์มปลาเพื่อหาเงินไปจ่ายค่าภาษี

ไม่งั้นจะต้องยอมเสียฟาร์มให้ทางการไป

ทว่าระหว่างที่สำรวจทะเลสาบในเกาะ เขาถูกปลาทำร้ายจนเลือดที่คางหยดลงไปบนจี้รูปหัวใจสีน้ำเงินที่มีชื่อว่า 'หัวใจโพไซดอน'

ทำให้ตัวจี้หลอมเข้าไปในตัวเขา

จากนั้นมา...

จิตสำนึกของเขาก็สามารถสำรวจและควบคุมท้องน้ำรวมถึงทำการเยียวยาและรักษาสิ่งมีชีวิตในทะเลได้

และนี่ คือหนทางกอบกู้ฟาร์มมรดกของเขา!

ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา

บทที่ 465 กลับบ้านฉลองปีใหม่


บูลรีบยืนขึ้นมาแล้วพูดว่า “เห็นแก่พระเจ้าเถอะ อย่าๆ อย่าลงมือนะ โอเค ผมลงเรือ! พระเจ้า ผมเคยสาบาน ผมจะไม่ไปเจอแอนนาอีก…”


“อย่าพูดมาก ลงเรือไปขอโทษแอนนา แล้วคุยกับเธอดีๆ ถ้านายตีเธออีก งั้นฉันก็จะเห็นแก่พระเจ้าให้อีวิลสันไปคุยกับนายสักหน่อย” ฉินสือโอวพูด


บูลทำหน้าลำบากใจ ฉินสือโอวรู้ว่าเรื่องหัวใจไม่ใช่เรื่องที่คนนอกจะเข้าใจได้ง่ายๆ เขาไม่ได้อยากเป็นพระเจ้า แล้วก็ไม่มีพลังจะเป็นพระเจ้า แค่รับผิดชอบในฐานะกัปตันเท่านั้น
