บทที่ 471 ตกปลาเดียวดายท่ามกลางหิมะโปรย
ตกดึกเหวินซูพาลูกชายมา ดูจากตาที่บวมเป่งอย่างกับลูกท้อของชายวัยรุ่นผอมสูงต้าเป่า สงสัยกลับบ้านไปคงถูกคุณพ่อสั่งสอนไปยกใหญ่แน่ๆ เพราะเด็กผู้ชายในหมู่บ้านที่ร้องไห้หนักขนาดนี้นั้นมีน้อยมาก
เงินชดเชยถึงมือแล้ว งั้นฝั่งตัวเองก็ต้องแสดงความรับผิดชอบด้วย เหวินซูจึงพาลูกชายมาที่บ้านเพื่อขอโทษเชอร์ลี่ย์กับเด็กๆ ทั้งห้าคน