บทที่ 410 เสน่ห์ของเด็กสาว
ฉินสือโอวพูดขึ้นมาว่า “จะทำอย่างนั้นได้ยังไงล่ะ?”
เจี้ยนผานโฮ่วโบกมือปัดอย่างแรง เขาหัวเราะแหะๆ พร้อมทั้งตอบกลับไปว่า “ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร จริงๆ นะพี่ ของเก่าพวกนี้ที่ตงเป่ยมีอยู่เยอะแยะเลย ถ้าพี่เบิ้มคนนี้เขาชอบก็ให้เขาไปเถอะ แหะๆ”
ฉินสือโอวจึงไม่ได้ปฏิเสธอีก เขาพูดกับอีวิลสันว่า “ยังไม่ขอบคุณพี่เขาอีก”
อีวิลสันส่งยิ้มไร้เดียงสาพร้อมกับยกมือขึ้นมาตบไหล่ของเจี้ยนผานโฮ่ว เขาพูดพึมๆ พำๆ ว่า “อีวิลสันขอบคุณพี่ใหญ่ครับ”