เฉวียนจินสู่ตั้นเค่อ

ชีวิตบัดซบของ 'ฉินสือโอว' เริ่มต้นด้วยการถูกใส่ร้ายว่ายักยอกเงินและถูกให้ออกจากบริษัท

หนำซ้ำยังต้องชดใช้จนไม่มีแม้แต่เงินจ่ายค่าเช่าห้อง

แต่ไม่รู้ว่าโชคดีหรืออะไร เขาพบว่าคุณปู่รองได้ทิ้งพินัยกรรมมูลค่าหลายร้อยล้านไว้ให้

นั่นคือฟาร์มปลาที่แคนาดา

แต่ที่นั่นกลับโกโรโกโสทรุดโทรม ปลาสักตัวก็แทบไม่มี

นอกจากนั้นยังต้องเสียภาษีการยืนยันพินัยกรรมจำนวนมากอีก

จากที่ตอนแรกเขากะจะขายฟาร์มแล้วหอบเงินกลับประเทศจีน

กลับต้องฟื้นฟูกิจการฟาร์มปลาเพื่อหาเงินไปจ่ายค่าภาษี

ไม่งั้นจะต้องยอมเสียฟาร์มให้ทางการไป

ทว่าระหว่างที่สำรวจทะเลสาบในเกาะ เขาถูกปลาทำร้ายจนเลือดที่คางหยดลงไปบนจี้รูปหัวใจสีน้ำเงินที่มีชื่อว่า 'หัวใจโพไซดอน'

ทำให้ตัวจี้หลอมเข้าไปในตัวเขา

จากนั้นมา...

จิตสำนึกของเขาก็สามารถสำรวจและควบคุมท้องน้ำรวมถึงทำการเยียวยาและรักษาสิ่งมีชีวิตในทะเลได้

และนี่ คือหนทางกอบกู้ฟาร์มมรดกของเขา!

ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา

บทที่ 423 พายุมาแล้ว


เวลาที่ลอยอยู่บนผิวน้ำ จะดูเหมือนกับร่มที่ถูกกางไว้ไม่มีผิด ริมขอบของตัวมันมีหนวดเล็กๆ อยู่เป็นจำนวนมาก


บนหนวดพวกนี้มีลูกบอลเม็ดเล็กอยู่นับไม่ถ้วน ลูกบอลเม็ดเล็กๆ ทุกเม็ดจะมีตุ่มรับเสียงอยู่ข้างใน ตุ่มรับเสียงพวกนี้มีความว่องไวเป็นพิเศษ สามารถตรวจจับคลื่นใต้เสียงก่อนพายุจะมาถึงได้ทันเวลา


พวกมันจะส่งการสั่นสะเทือนของคลื่นใต้เสียงไปที่ปลายประสาทรับความรู้สึกที่ผนังหูด้านในของแมงกะพรุน ดังนั้นแมงกะพรุนจึงสามารถสัมผัสได้ถึงเสียงพายุที่อยู่ไกลออกไป หลังจากนั้นก็จะรีบเคลื่อนย้ายไปหาที่ปลอดสำหรับหลบพายุ เพื่อหลีกเลี่ยงการจู่โจมของคลื่นพายุ
