ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา

บทที่ 443 กลับก่อน

ใต้ทะเลอันเงียบงัน เรือสามเสากระโดงลำใหญ่เอนอยู่อย่างโดดเดี่ยว

เรือลำนี้มีอายุหลายปีแล้ว สาหร่ายขึ้นปกคลุมทั้งลำเรือ ดูเหมือนสัตว์ประหลาดที่มีสีสันสวยงาม

ฉินสือโอวจะปัดสาหร่ายออก ทว่าจิตสำนึกโพไซดอนไม่มีแรงพอควบคุม เรือไม้ถูกกระแสน้ำซัดใส่จนข้างเรือถล่มลงมา รอบข้างอยู่สภาพที่จะพังมิพังแหล่

ตอนนั้นเองฉินสือโอวถึงพบว่า เรือทั้งลำนี้ทำมาจากไม้ทั้งหมด เป็นเรือที่ใช้แรงงานคนในการขับเคลื่อนซึ่งนิยมในช่วงศตวรรษที่สิบหกสิบเจ็ด ดูจากที่ไม่มีแม้แต่เตาไอน้ำบนเรือ