เฉวียนจินสู่ตั้นเค่อ

ชีวิตบัดซบของ 'ฉินสือโอว' เริ่มต้นด้วยการถูกใส่ร้ายว่ายักยอกเงินและถูกให้ออกจากบริษัท

หนำซ้ำยังต้องชดใช้จนไม่มีแม้แต่เงินจ่ายค่าเช่าห้อง

แต่ไม่รู้ว่าโชคดีหรืออะไร เขาพบว่าคุณปู่รองได้ทิ้งพินัยกรรมมูลค่าหลายร้อยล้านไว้ให้

นั่นคือฟาร์มปลาที่แคนาดา

แต่ที่นั่นกลับโกโรโกโสทรุดโทรม ปลาสักตัวก็แทบไม่มี

นอกจากนั้นยังต้องเสียภาษีการยืนยันพินัยกรรมจำนวนมากอีก

จากที่ตอนแรกเขากะจะขายฟาร์มแล้วหอบเงินกลับประเทศจีน

กลับต้องฟื้นฟูกิจการฟาร์มปลาเพื่อหาเงินไปจ่ายค่าภาษี

ไม่งั้นจะต้องยอมเสียฟาร์มให้ทางการไป

ทว่าระหว่างที่สำรวจทะเลสาบในเกาะ เขาถูกปลาทำร้ายจนเลือดที่คางหยดลงไปบนจี้รูปหัวใจสีน้ำเงินที่มีชื่อว่า 'หัวใจโพไซดอน'

ทำให้ตัวจี้หลอมเข้าไปในตัวเขา

จากนั้นมา...

จิตสำนึกของเขาก็สามารถสำรวจและควบคุมท้องน้ำรวมถึงทำการเยียวยาและรักษาสิ่งมีชีวิตในทะเลได้

และนี่ คือหนทางกอบกู้ฟาร์มมรดกของเขา!

ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา

บทที่ 562 สถานีวิทยุไร้สาย


ขณะที่ฉินสือโอวกำลังต้มน้ำเมเปิลไซรัป อลัน แบรนดอน ซีอีโอของธนาคารมอนทรีออลที่รัฐนิวฟันด์แลนด์ก็โทรมาหาเขาและพูดด้วยน้ำเสียงร่าเริง “โอเคครับ บอสฉิน เราจัดการทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว ภาพวาดอาทิตย์อัสดงที่มงต์มาจูร์ก็ขายออกเรียบร้อยแล้ว ให้ผมเอาเช็คของคุณไปให้ตอนนี้เลยไหมครับ?”


ราคาภาพเขียนของแวนโก๊ะคือ 52 ล้านดอลลาร์สหรัฐซึ่งเปลี่ยนเป็นดอลลาร์แคนาดาก็ประมาณ 64 ล้านดอลลาร์แคนาดา ฉินสือโอวครอบครองหุ้นในบริษัทมากกว่าครึ่งหนึ่งและรายได้ก็อยู่ที่ 34 ล้านดอลลาร์ มันเป็นเงินที่ถอนมาเพื่อใช้ลงทุนที่ฟาร์มปลาแกธเธอริงได้อย่างพอดิบพอดี
