เฉวียนจินสู่ตั้นเค่อ

ชีวิตบัดซบของ 'ฉินสือโอว' เริ่มต้นด้วยการถูกใส่ร้ายว่ายักยอกเงินและถูกให้ออกจากบริษัท

หนำซ้ำยังต้องชดใช้จนไม่มีแม้แต่เงินจ่ายค่าเช่าห้อง

แต่ไม่รู้ว่าโชคดีหรืออะไร เขาพบว่าคุณปู่รองได้ทิ้งพินัยกรรมมูลค่าหลายร้อยล้านไว้ให้

นั่นคือฟาร์มปลาที่แคนาดา

แต่ที่นั่นกลับโกโรโกโสทรุดโทรม ปลาสักตัวก็แทบไม่มี

นอกจากนั้นยังต้องเสียภาษีการยืนยันพินัยกรรมจำนวนมากอีก

จากที่ตอนแรกเขากะจะขายฟาร์มแล้วหอบเงินกลับประเทศจีน

กลับต้องฟื้นฟูกิจการฟาร์มปลาเพื่อหาเงินไปจ่ายค่าภาษี

ไม่งั้นจะต้องยอมเสียฟาร์มให้ทางการไป

ทว่าระหว่างที่สำรวจทะเลสาบในเกาะ เขาถูกปลาทำร้ายจนเลือดที่คางหยดลงไปบนจี้รูปหัวใจสีน้ำเงินที่มีชื่อว่า 'หัวใจโพไซดอน'

ทำให้ตัวจี้หลอมเข้าไปในตัวเขา

จากนั้นมา...

จิตสำนึกของเขาก็สามารถสำรวจและควบคุมท้องน้ำรวมถึงทำการเยียวยาและรักษาสิ่งมีชีวิตในทะเลได้

และนี่ คือหนทางกอบกู้ฟาร์มมรดกของเขา!

ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา

บทที่ 544 เทศกาลอีสเตอร์ครั้งที่สอง


	ฉินสือโอวหันกลับมามอง เขาเห็นว่าฉงต้านั้นโก่งคอร้องคำรามออกมาอย่างโอ้อวด มิเชลมองไปยังฉินสือโอวด้วยสีหน้าตกใจกลัว แล้วโบกมือไปมาเพื่อบอกว่าเรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับเขา...


	ห่านหัวสิงโตที่กำลังชุลมุนวุ่นวายอยู่นั้นสงบลงทันที พวกมันหันกลับมา แล้วมองไปยังฉินสือโอวและคนอื่นๆ ด้วยสายตาเย็นชา จากนั้นพวกมันก็ระเบิดอารมณ์ไม่พอใจออกมา โดยการกระพือปีกและร้องโวยวายออกมาอย่างไม่พอใจ เท้าอันแข็งแรงทั้งสองข้างของพวกมันวิ่งตรงมาหาพวกเขาทันที!
