เฉวียนจินสู่ตั้นเค่อ

ชีวิตบัดซบของ 'ฉินสือโอว' เริ่มต้นด้วยการถูกใส่ร้ายว่ายักยอกเงินและถูกให้ออกจากบริษัท

หนำซ้ำยังต้องชดใช้จนไม่มีแม้แต่เงินจ่ายค่าเช่าห้อง

แต่ไม่รู้ว่าโชคดีหรืออะไร เขาพบว่าคุณปู่รองได้ทิ้งพินัยกรรมมูลค่าหลายร้อยล้านไว้ให้

นั่นคือฟาร์มปลาที่แคนาดา

แต่ที่นั่นกลับโกโรโกโสทรุดโทรม ปลาสักตัวก็แทบไม่มี

นอกจากนั้นยังต้องเสียภาษีการยืนยันพินัยกรรมจำนวนมากอีก

จากที่ตอนแรกเขากะจะขายฟาร์มแล้วหอบเงินกลับประเทศจีน

กลับต้องฟื้นฟูกิจการฟาร์มปลาเพื่อหาเงินไปจ่ายค่าภาษี

ไม่งั้นจะต้องยอมเสียฟาร์มให้ทางการไป

ทว่าระหว่างที่สำรวจทะเลสาบในเกาะ เขาถูกปลาทำร้ายจนเลือดที่คางหยดลงไปบนจี้รูปหัวใจสีน้ำเงินที่มีชื่อว่า 'หัวใจโพไซดอน'

ทำให้ตัวจี้หลอมเข้าไปในตัวเขา

จากนั้นมา...

จิตสำนึกของเขาก็สามารถสำรวจและควบคุมท้องน้ำรวมถึงทำการเยียวยาและรักษาสิ่งมีชีวิตในทะเลได้

และนี่ คือหนทางกอบกู้ฟาร์มมรดกของเขา!

ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา

บทที่ 605 ยอมแพ้แล้ว


	หลังจากที่วินนี่กลับมา เธอก็ถามฉินสือโอวว่าการฝึกเสี่ยวหลัวปอมีความคืบหน้าถึงไหนแล้ว เธอหวังว่าหลังจากที่มันฟื้นฟูร่างกายและกลับไปยังป่าแล้ว มันจะสามารถกลายเป็นผู้นำที่ดีได้ เธอต้องการสอนให้มันเรียนรู้ที่จะล่า แต่ต้องไม่ทำร้ายผู้บริสุทธิ์ด้วยเช่นกัน


	หมาป่าไม่ใช่สัตว์ที่จะสามารถสอนตามคู่มือที่อยู่ในหนังสือได้ ในหนังสือพูดถึงแต่สัญลักษณ์อะไรสักอย่างของชาวมองโกเลียและความเชื่อของชาวอินเดียแดง แต่ความเป็นจริงแล้วในปัจจุบัน เหล่าชาวนาและเจ้าของที่ดินต่างเกลียดหมาป่าเป็นที่สุด นั่นก็เพราะพวกมันโลภมากและโหดร้าย
